Gjatë Konferencës së Berlinit (1878), ka pasur një shqetësim të madh te shqiptarët pasi Greqia kërkonte të lëshonte një pjesë të Epirit dhe pati propozime për zgjerimin e Malit të Zi. Pikërisht atëherë u shfaqën shenjat e para të një zgjimi kombëtar të shqiptarëve, të cilat çuan në themelimin e “Shoqatës Shqiptare për Mbrojtjen e Kombit”, në Prizren të Kosovës, më 10 qershor 1878.

Duke iu referuar grekëve. Konsulli i Përgjithshëm në Selanik thotë: Lajmet e fundit konfirmojnë se qëllimi i dukshëm i tubimit të bejlerëve më të shquar shqiptarë është të diskutohen mënyrat për të penguar çdo vendim të Konferencës së Berlinit, i cili tenton t’i dorëzojë vendin shqiptar Malit të Zi ose Malit të Zi. përdorimi i forcës në ekzekutimin e një vendim i tillë dhe qëllimi i tyre i fshehur është krijimi i një Hegjemonie autonome shqiptare. Për këtë po bashkëpunojnë edhe krerët e shqiptarëve katolikë të Shqipërisë së Epërme. Mirëpo, Qeveria turke është plotësisht e vetëdijshme se çfarë po ndodh dhe Komandanti i Përgjithshëm i Kosovës nuk po ndërhyn në këto tubime ngurruese në Prizren.

Qëllimi i Lidhjes Shqiptare ishte t’i rezistonte çdo përpjekjeje për të aneksuar territore që Lidhja i konsideronte shqiptare dhe të arrinte një regjim autonom brenda Perandorisë Osmane. Lidhja favorizoi ruajtjen e sovranitetit të sulltanit si garanci për unitetin e shqiptarëve. Sipas mendimit të udhëtarit anglez Athol Maxhew, i cili kishte biseduar me shumë drejtues të Lidhjes, ai ishte një pararendës i një kryengritjeje të përgjithshme kundër sundimit osman.

Lidhja u dërgoi shumë peticione dhe memorandume Fuqive të Mëdha duke kërkuar një Shqipëri autonome dhe duke protestuar kundër çdo përpjekjeje për ta vënë atë nën ndonjë fuqi të huaj. Në një memorandum dërguar Lord Beaconsfield më 13 qershor 1878, shqiptarët, paralelisht me kërkesën e tyre për autonominë e tyre dhe integritetin e Perandorisë Osmane, shprehën dëshirën e tyre për aleancë me Greqinë, por përjashtuan bashkimin pasi kishte dallime në gjuhë. , në zakonet dhe kulturën.

Përkundrazi, qeveria greke mbështeti krijimin e një shteti të dyfishtë greko-shqiptar sipas modelit të Austro-Hungarisë. Në këtë shtet federal, Shqipëria do të kishte administratën e saj, drejtësinë dhe ushtrinë e saj, ndërsa banorët e saj do të ruanin fenë, gjuhën, zakonet dhe traditat e tyre. Por nacionalistët shqiptarë lʋftonin për autonomi dhe jo për një shtet binar. Megjithatë, ideja e një shteti greko-shqiptar pati përkrahës në Itali, mes tyre edhe Francesco Crispi. Italianët e panë se vetëm zgjerimi i Greqisë do të shërbente si mburojë për aspiratat ekspansioniste të austrisë dhe serbëve.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here