Ky skicim i mrekullueshëm është bërë nga piktori anglez Edward Lear gjatë udhëtimit të tij në Shqipëri në vitin 1848.
Për vendin që skicoi, Edward Lear na jep këto detaje interesante:
“Sa e lavdishme, pavarësisht nga mjegulla e zbehtë e sirokut, ishte pamja nga maja, ndërsa sytë e mi endeshin mbi perspektivën e luginës gjarpëruese dhe përroit deri në skajin më të largët të horizontit – një skenë që realizon fantazitë më të dashura të imagjinatës artistike! Lisi me degëzime të gjera, të ngulitura fort në të çara, të gjitha të ngatërruara me fier dhe rrëshqanorë, vareshin në gjysmë të rrugës poshtë greminës së shkrepit gjigant, ndërsa dhitë e bardha në argjend (të cilat kumbojnë aq piktoresk në peizazhe të tilla si kjo) qëndronin të palëvizshme si statuja në majën më të lartë, të përcaktuara qartë kundër qiellit të pastër blu. Aty-këtu, plani i parë i thyer i shkëmbinjve të grumbulluar mbi shkëmbinj, u gjallërua nga disa shqiptarë që mundoheshin përpjetë, tani të hijezuar nga ahut përhapur, tani që shkëlqejnë në diellin e ndritshëm në shpatet e lëndinës më të gjelbër, të mbështjellë me pemë tufa-tufa…”
