Vrasjet që frymëzuan shkrimtarët dhe vrasësit që shkruan libra për vrasjet e tyre

Letërsia moderne është frymëzuar gjithmonë nga ngjarjet e vërteta të krimit, por ka pasur edhe raste në të cilat marrëdhënia midis autorit të një vepre dhe temës së tij është çuditërisht e ngushtë.

Në disa nga veprat e tyre, autorë të ndryshëm të librave triler, të tmerrit ose romaneve që flasin për histori të vërteta të krimit në fakt kanë dhënë pak a shumë të dhëna të drejtpërdrejta për krimet dhe vrasjet që ata kishin kryer në të vërtetë.

1 – Një nga këta autorët më të njohur është sigurisht kinezi Liu Yongbiao, i cili në gusht 2017 u arrestua nën dyshimin se kishte rrahur katër persona, përfshirë një 13-vjeçar, në 1995.

Në kohën e arrestimit të tij, Liu po punonte për një histori të quajtur “Shkrimtari i bukur që vrau”, që kishte të bënte me një shkrimtare misterioze që kishte vrarë njerëz të ndryshëm dhe sesi të gjitha rastet që kishin të bënin me të kishin mbetur të pazgjidhura. Pas analizimit të mijëra mostrave të ADN-së, policia besoi se Liu, atëherë në të 30-at e tij, ishte përpjekur të grabiste mysafirët e një bujtine në qytetin Huzhou, në Kinën lindore, me një bashkëpunëtor. BBC shkruan se kur u arrestua Liu, thuhet se i tha televizionit shtetëror kinez CCTV se ishte frymëzuar nga vrasjet që kishte kryer në realitet. Thuhet gjithashtu se ai i pranoi krimet në një letër që i dërgoi gruas së tij nga burgu, në të cilën ai shkroi se “jetoi në frikë për 20 vjet. E dija që kjo ditë do të vinte. Më në fund mund të çlirohem nga mundimi që kam duruar për kaq shumë kohë”.

2 – Në qershor 2018, skenaristi kanadez dhe autori i librave grafikë, Blake Leibel, u dënua me burgim të përjetshëm për torturimin dhe vrasjen e të dashurës së tij, Iana Kasian, duke shpërfytyruar trupin e saj si një personazh në një roman grafik ku ishte bashkautor. Sipas prokurorit, vrasja e Kasianit e kryer nga Leibel ishte “një rast i jetës duke imituar artin”.

Gjithashtu në vitin 2018, autorja e Oregonit, Nancy Crampton Brophy, u arrestua me dyshimin për vrasjen e burrit të saj, ndoshta për të mbledhur një trashëgimi prej rreth 1.5 milion dollarësh. Në vitin 2011 ajo shkroi esenë “Si të vrasësh burrin tënd”, e cila u botua në një blog në internet dhe më 2015 ai prodhoi vetë “Burrin e gabuar”, një libër në të cilin një grua përpiqet të shpëtojë nga abuzimi i burrit duke u shtirur si i vdekur. “Si shkrimtare e librave romantikë, kaloj shumë kohë duke menduar për vrasjet dhe për këtë arsye edhe për procedurat e policisë”, tha ajo, cituar nga “Vice”. “Në fund të fundit, nëse një vrasje do të më lë të lirë, sigurisht që nuk dua të shkoj në burg”.

3 – Në vitin 2003, autori polak Krystian Bala, lansoi ​​thrillerin “Amok” ku tregoi historinë e një intelektuali polak të quajtur Chris i cili, siç tha “New Yorker”, vrau një dashnore “pa ndonjë arsye të veçantë” dhe e mbuloi vrasjen aq mirë që nuk zbulohet kurrë. Përshkrimi i vrasjes së gruas dhe mënyra në të cilën ajo u gjet e vrarë në roman, ishin mjaft të ngjashme me mënyrën në të cilën biznesmeni polak Dariusz Janiszeëski u gjet i vdekur në vitin 2000: policia ishte në gjendje të rindërtonte historinë dhe ta lidhte atë me shkrimtar duke gjurmuar një telefonatë të dyshimtë midis zyrës së Janiszewskit dhe një celular që doli të ishte blerë nga Bala, i cili u dënua me 25 vjet burg në 2007.

4 – Një tjetër histori e vrasësve që shkruan libra për vrasjet e tyre është ajo e holandezit Richard Klinkhamer, i cili në vitin 1992 i dërgoi agjentit të tij një dorëshkrim veçanërisht të frikshëm, në të cilën ai eksploroi shtatë mënyra që mund ta kenë vrarë gruan e tij Hannelore, e cila u zhduk në fillim të vitit 1991. Klinkhamer ishte menjëherë një nga të dyshuarit kryesorë në vrasjen e supozuar të gruas së tij, trupi i së cilës nuk ishte gjetur. Në vitet pas zhdukjes së saj ai ishte i ftuar në disa programe televizive për të diskutuar rastin. Dorëshkrimi ishte aq makabër saqë botuesi refuzoi botimin e tij, por disa nga ekstraktet e tij filluan të qarkullojnë midis ekspertëve, përfshirë atë në të cilin autori hipotezon të heq qafe trupin e gruas së tij.

5 – Deri në moshën 13 -vjeçare, Juliet Hulme – e lindur në Londër – jetonte mes Karaibeve dhe Afrikës së Jugut, ku babai i saj – mjeku britanik Henry Rainsford Hulme – e kishte dërguar duke shpresuar se temperaturat më të buta do ta ndihmonin të shërohej nga tuberkulozi që kishte marrë si fëmijë. Në vitin 1952 ajo u ribashkua me babanë e saj, këtë herë në Zelandën e Re, ku e krijoi një miqësi të madhe me Pauline Parkerin që ishte një vit më e vjetër se ajo. Në vitin 1954 u dënua me pesë vjet burg për vrasjen e nënës së Paulines, Honoran, e cila kishte refuzuar të dërgonte Paulinen me të në Afrikën e Jugut, ku duhej të jetonte me tezen. Ne do të dinim pak ose asgjë për këtë histori nëse nuk do të ishte fakti se disa vjet më vonë Julieta u transferua në Skoci, ku ndryshoi emrin e saj në Anne Perry dhe u bë shkrimtare mjaft e njohur e thrilerëve dhe romaneve të krimit. Ndër të tjera, historia e Perryit u tregua në filmin e vitit 1994, “Krijesat e qiellit” nga regjisori Peter Jackson, në të cilin film Hulme luhet nga Kate Winslet.

6 – Përveç autorëve që i kanë treguar në veprat e tyre krimet që kishin kryer me të vërtetë, ka edhe nga ata të cilët për një apo tjetër arsye kanë marrë frymëzim nga ngjarjet e famshme ose të diskutuara të krimit. Një rast i tillë është ai i Elizabeth Shortit, 22-vjeçares trupi i së cilës i gjymtuar dhe torturuar u gjet në Los Anxhelos në janar të vitit 1947. Short që njihet më mirë si “Dahlia e Zezë” ka qenë në fokus të librave, këngëve dhe shfaqjeve të shumta televizive. Ndryshe nga realiteti me dhjetëra të dyshuar e ku personat përgjegjës për vrasjen e saj nuk u gjetën kurrë, në thrilerin e vitit 1987 të shkruar nga James Ellroy, “Dahlia e Zezë”, rasti i saj zgjidhet. Ellroy ia kushtoi romanin nënës së tij, e cila gjithashtu u vra më 1958 në Los Anxhelos.

7 – Një rast tjetër i famshëm është ai i Edward Theodore Geinit, i arrestuar në vitin 1957 e që njihej me nofkën “Kasapi i Pleinfildit”. Geini pranoi se vrau dy gra dhe se zhvarrosi disa kufoma të varrosura për të krijuar një lloj “kostumi të gruas” që mund ta vishte për t’u “bërë” nëna e tij. Nëse historia e Geinit ju tregon diçka, kjo është sepse ai e frymëzoi një pjesë të romanit horror të Robert Blochut të vitit 1959. Ai u bë i famshëm nga filmi “Psiko” që është një nga filmat më të njohur të regjisorit britanik Alfred Hitchcock, si dhe nga personazhi Buffalo Bill te vepra “Heshtja e qengjave” e Thomas Harrisit nga ku doli një nga filmat më të njohur të të gjitha kohërave. /Burimi: italy24news/Në shqip nga: Gazeta “Si” dhe Telegrafi/