Aforizma nga PLUTARCH (Plutarku, 46-120)

VOAL – Guximi qëndron në gjysmë të rrugës ndërmjet burracakërisë dhe nxitimit, njëra prej të cilave është një mungesë, tjetri një tejkalim i guximit.

Mos i flisni për lumturinë tuaj dikujt që ka më pak fat se ju.

Fati i prin atij që e ndjek, e tërheq atë që i reziston.

Unë nuk kanë nevojë për një mik që ndryshon kur unë ndryshoj dhe i cili dremit kur unë dremit; hija ime e bën atë shumë më mirë.

Unë më parë do të shkëlqeja në dijeni të asaj që është e shkëlqyer, sesa në shtrirjen e pushtetit tim dhe pasurinë.

Nëse nuk do të isha Aleksander, unë do të isha Diogjen.

Në fjalët shihen gjendja e mendjes, e karakterit dhe e disponimit të folësit.

Është me të vërtetë një gjë e dëshirueshme që të kesh prejardhje të mirë, por lavdia iu takon paraardhësve tanë.

Është pjesë e një njeriu të mirë për të bërë vepra të mëdha dhe fisnike, edhe pse ai rrezikon gjithçka.

Di si të dëgjosh, dhe do të përfitosh edhe nga ata që flasin keq.

Le të vëzhgojmë me kujdes cilësitë e mira ku armiqtë tanë shquhen ndaj nesh, dhe të përpiqemi t’ua kalojmë, duke shmangur atë që është e gabuar, dhe duke imituar atë që është e shkëlqyer tek ata.

Mjekësia për të prodhuar shëndet duhet të shqyrtojë sëmundjet, dhe muzika, për të krijuar harmoni duhet të hetojë çakorde.

Zakonet morale, të shtyrë nga praktikat publike, janë shumë më të shpejtë për të marrë rrugën e tyre në jetën e njerëzve privatë, se sa të metat dhe gabimet e individëve

që janë duke infektuar qytetinnë përgjithësi.

Mos e fajëso as mos e lavdëro veten.

Asgjë nuk është e vështirë ta drejtosh sa një njeri në prosperitet, asgjë më e lehtë të menaxhohet sa një njëri që është në fatkeqësi.

Piktura është poezi e heshtur, dhe poezia është pikturë që flet.

Këmbëngulja është më mbizotëruese se dhuna; dhe shumë gjëra të cilat nuk mund të tejkalohen kur janë së bashku, dorëzohen kur merren pak nga pak.

Prosperiteti nuk është tamam shkallë; fatkeqësia është balanca e vetme

për të peshuar miqtë.

Heshtja në kohën e duhur është urtësi, dhe më e mirë se çdo fjalim.

Mendja nuk është një anije që duhet mbushur, por një zjarr që duhet të rrijë ndezur.

Neglizhimi i së mirës nuk është më pak i dënueshëm se kryerja e së keqes.

Shkatërrues i vërtetë i lirive të njerëzve është ai që përhapet permes mirësive, donacioneve dhe përfitimeve.

Pranvera e vërtetë dhe rrënja e ndershmërisë dhe virtytit qëndrojnë në shkollim të mirë.

Stërvitësit e ashpër bëjnë kuajt më të mirë.

Ata që synojnë vepra të mëdha duhet të vuajnë shumë.

Të mos dish për jetën e njerëzve më të famshëm të lashtësisë do të thotë të vazhdosh në një gjendje të fëmijërisë gjithë kohën.

Të gjesh fajin është e lehtë, të bësh mirë mund të jetë e vështirë.

Bërja e gabimeve nuk është në pushtetin e njeriut; por nga por nga gabimet e të tjerëve të mençurit mesojnë zgjuarsinë për të ardhmen.

Ne nuk duhet t’i trajtojnë krijesat e gjalla si këpucë apo sende shtëpiake, të cilat kur i përdorim, i flakim tej./Elida Buçpapaj

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here