Nga: Dashnor Kokonozi
Familja hebreje me mbiemër Karnofsky, e cila kishte emigruar në ShBA nga Lituania, ndjeu dhembshuri të madhe për një çun të varfër shtatëvjeçar.
Vendosën ta marrin në shtëpi.
Që natën e parë që kaloi në gjirin e tyre, çuni ndjeu të rrethohej nga mirësjellja, butësia e dashuria.
Kur e çuan në shtrat të flinte, zonja Karnofsky i këndoi këngë djepi, ruse dhe hebreje.
E birësuan.
Djali u rrit dhe zoti e zonja Karnofsky i dhanë para të blinte një vegël muzikore. Ashtu ishte zakoni i familjeve hebreje.
Kur u bë muzikant dhe kompozitor, meloditë hebreje që kishte dëgjuar prej tyre ai i bëri të pranishme në kompozime të tilla, si “St. James’s Hospital”.
Më tej gjuhën jidishe e fliste fare rrjedhshëm.
Në shenjë mirënjohjeje, më vonë ky djalë do të shkruajë një libër për këtë familje që e birësoi më 1907.
Në kujtim të tyre, deri në fund të jetës së tij ai mbajti mbi vete yllin e Davidit. Gjithnjë thoshte se në atë familje mësoi të “jetonte një jetë të vërtetë e të kishte një qëllim”
Ky çun i vogël quhej Louis Armstrong.
(E lexova këtë histori nga J. Stern dhe pata dëshirë të them me Armstrongun e madh: What a wonderful world!)/
