Në të kaluarën jeta në vendin tonë ishte shumë më e vështirë, sa që shumë punë të përditshëmrisë kërkonin mund të madh, për dallim nga sot kur shumë gjëra janë lehtësuar në favor të njeriut, shkruan InforCulture.info
Gruaja shqiptare cdo herë është konsideruar si ‘shtylla’ kryesore e shtëpisë në çdo familje. Ajo ishte e gatshme që gjatë gjithë jetës së saj të kujdesej për familjen. Përgadiste ushqimin, kujdesej për fëmijët dha antarët e tjerë të familjes, merrej me punët e ndryshme të shtëpisë, lante, pastronte, kujdesej edhe për bagëtinë e shumë herë edhe për punët e fushës.
Familja patriarkale shqiptare zakonisht ishte me shumë antarë të familjes (në Kosovë është dokumentuar rasti i një familje me 117 antarë), dhe sa më e madhe të ishte familja aq më shumë punë dhe mund kërkohej të bëheshin në atë shtëpi.
Një fakt tejet i vogël por shumë por shumë i rëndësishëm është kjo fotografi që kemi sjellur e vitit 1912, ku në të shihen dy gra shqiptare të cilat janë duke pastruar rrobat. Kjo mënyrë e pastrimit ishte e pranishme pothuajse në çdo familje shqiptare deri në 50 vjeçarin e dytë të shekullit XX.
Gratë shqiptare i merrnin rrobat e familjes që ishin për tu pastruar dhe shkonin afër ndonjë lumi, ose ndonjë pusi dhe pothuajse tërë ditën mirreshin me larjen e rrobave. Rrobat e palara futeshin në ujë, dhe pastaj vendoseshin mbi ndonjë gur afër lumit dhe ‘rriheshin’ me ‘perajkë’ (mjet prej druri i rrafshët që përdorej për pastrimin e rrobave) si dhe përdorej edhe ‘fiu’ për tu shkumuar (fiu ishte produkt për pastrimin e rrobav që bëhej nga hiu i druve të djegura. Hiri vlohej në uj të valë pastaj kullohej dhe lëngu i fituar ishte mjaft efikas në pastrim të rrobave).
Kjo formë e larjes së rrobave tashmë nuk praktokohet pothuajse nè asnjë vend, me përjashtim të ndonjë rasti ,mirëpo nëse pyesim nënat dhe gjyshet tona, pothuajse secila do t`a kujtojë atë periudhë ,që në krahasim me ditët e sotme, ishte sa e vështirë aq edhe e bukur./InforCulture.info
