Perendesha VESTA/ HESTIA ishte Vesta e Trojës/Vesta Iliaca
Priftërinjtë e Vestës, të njohur si Virgjëreshat Vestal, administruan tempullin e saj dhe vëzhguan zjarrin e përjetshëm.
Sipas traditës, adhurimi i Vestës në Itali filloi në Lavinium, qyteti mëmë i i Alba Longas dhe vendbanimi i parë i Trojanit.
Nga Lavinium adhurimi i Vestas u transferuan në Alba Longa. Me të hyrë në zyrën më të lartë, magjistratët romakë do të shkonin në Lavinium për t’i ofruar një flijim Vestës dhe perëndive shtëpiake Romakët që quheshin Penate.
Penetët ishin perëndi trojane të prezantuara për herë të parë në Itali nga Enea. Në krah të atyre perëndive shtëpiake ishte Vesta, e cila u referua si Vesta Iliaca (Vesta e Trojës), me vatrën të saj të shenjtë duke u quajtur Foci Ilaci (vatër Trojane).
Adhurimi i Vestas, si adhurimi i shumë perëndive, e kishte zanafillën në shtëpi, por u bë një kult i vendosur gjatë mbretërimit të Romulusit, ose Numa Pompilius (burimet nuk pajtohen, por shumica thonë Numa).
Priftërinjtë e Vestas, të njohur si Virgjëreshat Vestal, administruan tempullin e saj dhe vëzhguan zjarrin e përjetshëm. Ekzistenca e tyre në Alba Long ishte e lidhur me traditat e hershme romake, sepse nëna e Romulusit Silvia ishte një priftëreshë.
Ovid Fasti vi. 265
Noehden 1817, p. 214
Beard, North & Price 1998, pp. 189–190 vol. 1, note no. 77:
Plutarch, Life of Romulus 22; Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities II.64.5–69
Beard, North & Price 1998, pp. 189–190 vol. 1, note no. 77: Virgil, Aeneid II.296, 597; Ovid, Fasti I.527-8, III.29,
VI.227;Metamorphoses XV.730; Propertius IV.4.69; Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities II.65.2
Williams 2008, p. 20
William Smith A Dictionary of Greek and Roman Antiquities
Vesta, ancient Roman goddess of the hearth, home and family. Illustration from The Fabulous Histories of the Heathen Gods, by Andrew Tooke, 1713.
Temple of Vesta on the reverse of a denarius issued in 55 BC by Quintus Cassius Longinus.