Fjalët e huaja janë përdorur gjithmonë në Shqipëri. Kjo ka ndodhur për shkak të gjuhëve të popujve me të cilët është takuar gjatë historisë së saj; nga faktorët historikë, shoqërorë, ekonomikë, politikë, po dhe nga faktorë të brendshëm.
Si dëshmi vijnë disa faqe të shkëputura nga një Abetare e Gjuhës Shqipe e fillim viteve 1900. Në to vihen re fjalë tepër të rrahura edhe sot, si sevda, sekelldisem, inat, vakt, hava, ortak, hyzmet, muhabet, etj.
Pa dyshim se zhvillimi i gjuhës varet nga prania e huazimeve të cilat e pasurojnë gjuhën, por njëkohësisht edhe e dëmtojnë të tashmen dhe të kaluarën e saj.
Kjo e fundit reflektohet disi edhe në faqet e mëposhtme.
