Me mësymjen e Revolucionit Rus, ekzistenca e një familjeje mbretërore ishte e patolerueshme për bolshevikët. Në vitin 1918 ata masakruan familjen mbretërore Romanov – carin Nikolas II, bashkëshorten, djalin dhe katër vajzat – për të siguruar që asnjë trashëgimtar i ligjshëm nuk mund të rishfaqej më vonë dhe të thërriste publikun për mbështetje.
Shumë shpejt nisën thashethemet, se disa anëtarë të familjes mbretërore kishin ikur dhe mbijetuar. Siç mund të pritej, menjëherë u shfaqën pretenduesit. “Ana Anderson” ishte më e famshmja. Në vitin 1920, Anderson u pranua në spital pas tentativës për vetëvrasje dhe pranoi se ajo ishte Princesha Anastasia, vajza më e vogël e familjes mbretërore. Ajo u dallua nga pretenduesit e tjerë sepse kishte një ngjashmëri të caktuar dhe njohje të habitshme të familjes mbretërore ruse dhe të jetës në oborr.
Edhe pse disa të afërm dhe të njohur që e njihnin Anastasian e besonin Andersonin, shumica nuk e bënë. Deri në vitin 1927, një ish-shoqe konvikti e Andersonit pretendonte se emri i saj ishte Franziska Schanzkovska, jo Ana dhe sigurisht jo Anastasia.
Kjo nuk e ndaloi Andersonin që të kënaqej në shoqërinë e të famshmëve dhe të përpiqej të hynte në një oborr mbretërore. Ajo përfundimisht e humbi kauzën në procedurat ligjore që u zvarritën për dekada, por i qëndroi versionit të vet deri kur vdiq në vitin 1984.
Vite më vonë, me zbulimin e atyre që rezultuan si eshtrat e familjes mbretërore, testet e ADN-së e konfirmuan gënjeshtrën e Ana Andersonit. Në vitin 2009, ekspertët arritën më në fund të konfirmojnë se janë gjetur të gjitha eshtrat dhe se asnjë anëtar i familjes nuk i shpëtoi ekzekutimit në vitin 1918. /Bota.al
