Një pjesë e letrës Mehmet bej Frasherit dërguar kunatit të tij Murad bej Toptanit kur po vuante dënimin në burgun e Samsunit nëTurqi ( afer Rusisë) për ceshtje kombëtare
Na eshte ba shpirti celik
Po kujt me ju frigu, kurren
As n’Stamboll e jo ma pak n’Selanik
Punt i lash shkelqyeshem ne Rrumeni e Bullgari
Shqytaret jan tu pune fort per kombesi
Po shkruejn shqip, e ja pata shkruejt
E ndjella qe kishin me m’arrestue
E kur plumbi e karta tuj mbaroje
Me gjakun tuje germat me i damkue
Ma vodhen djelmine po kurr Shqypnin
Fort malli po mer per gruen e fmijen
Per shtepi e katandie
Dhashte zoti po kthehem ne Tirane se vec aty jam mire
Nuk kam ndegju se kur do jeme i dlire
E beu Murad amanet nipin Mid’hat
Shqypni deri ne pavdeksi.
Nje pjese e letres Mehmet bej Frasherit derguar kunatit te tij Murad bej Toptanit kur po vuante denimin ne burgun e Samsunit ne Turqi ( afer Rusise) per ceshtje kombtare
Samsun, 1909
Ai u burgos kater here gjate jetes se tij dhe u interrnua tre here per ceshtjen kombetare e per materialet shqipe qe botonte nga Bukureshti e Sofja , ku perandoria osmane e kishte totalisht te ndaluar.
Mehmeti aktivizohesh qe ne moshe te re si nderlidhesi i patrioteve shqipetare dhe vellezerve te tij ne Stamboll, i cili per kete aktivitet u arrestua nga autoritetet e perandorise osmane dhe u interrnua ne Liban.Ishte gjithashtu kryeredaktor i gazetes “Besa” ku ilegalisht botehesh ne gjuhen shqipe ,ku arrestohet perseri dhe interrnohet ne Çanakala.Formoj me disa patriote te tjere te parin Komitet per Mbrojtjen e te Drejtave Kombetare Shqipetare ne Bukuresht te Rumanise.Kthehet ne Stamboll per te pare vellain e tij Samiun ne shtartin e vdekjes , ku perseri arrestohet dhe burgoset.
Me pas rikthehet ne Tirane ne vitin 1911 dhe ndahet nga jeta me 21 janar , 1918 ne Tirane.Ai ishte i vetmi nga vellezerit Frasheri qe arriti pamvarsine e Shqiperise.
