{Një dhomë e re ku flinin skllevërit u gjet në një vilë afër Pompeit: orenditë zbulojnë se si jetonin të fundit të shoqërisë}
Vetëm 600 metra larg Pompeit të lashtë, në vilën romake të Civita Giuliana, u gjet një dhomë gjumi ku ndoshta flinin skllevërit: mobiljet, të mbuluara nga reja piroklastike e ngurtësuar në atë kohë që mbulonte qytetin në vitin 79 pas Krishtit, u “rindërtuan” duke mbushur kallëpet e suvasë. Zbulimi është bërë i ditur me një njoftim për media nga Ministria e Kulturës.
Tipologjia e mobiljeve të gjetura i shtyn arkeologët të supozojnë se një hierarki ekzistonte edhe në mesin e më të ulëtve të shoqërisë, skllevërve: ndërsa njëri nga dy shtretërit e gjetur është me ndërtim shumë të thjeshtë dhe pa dyshek, tjetri – i quajtur “krevat krevati“. – duket më e rehatshme dhe e shtrenjtë. Gjurmët e dekoratave të kuqe në dy prej eskalierëve janë ende të dukshme në cinerit (shkëmbi piroklastik që varrosi qytetin pas shpërthimit të Vezuvit). Përveç dy shtretërve, u gjetën edhe dy dollapë të vegjël, një sërë amforash, vazo qeramike dhe vegla të ndryshme, mes tyre edhe një shat hekuri.
Në vazo dhe amfora u gjetën edhe disa të ftuar të papritur, që dëshmojnë për kushtet e pasigurta higjienike në të cilat jetonin skllevërit: dy minj dhe një mi, të bllokuar në përpjekjen e tyre për të shpëtuar nga rrjedha piroklastike.
Në dhomë nuk u gjetën zinxhirë, grila apo dry: kjo sepse, shpjegon Gabriel Zuchtriegel, drejtor i Parkut Arkeologjik të Pompeit, ishte “struktura shoqërore e servitutit që supozohej të parandalonte arratisjet dhe format e rezistencës“. Pronarët përdornin metoda të ndryshme, duke përfshirë mundësinë e formimit të familjes, për t’i lidhur më ngushtë skllevërit me vilën: “Kontrolli ndodhte kryesisht nëpërmjet organizimit të brendshëm të shërbëtorëve, dhe jo përmes barrierave dhe kufizimeve fizike“, shpjegon drejtori. Me pak fjalë, skllevërit e vilës u burgosën jo me zinxhirë dhe dry, por me lidhje të padukshme që ishin shumë më rezistente se ato fizike.
