Foto 1
Shqiptarët te Manastiri i Shën Gjon Dibranit nga Trebishti.
Foto 2
Dy mokrarët, vëllezërit Kostandin dhe Athanas Zografi kanë gdhendur në qoshen e ikonostasit te Manastiri Bigorska-Mbigurit (Gurit mbi gur) i Shën Gjon Dibranit, veten e tyre, që ne të mos i harrojmë.
Mjeshtri i parë ka vendosur gishtin tregues në kokë për të kumtuar, që së pari vepra përpunohet në mendje.
Mjeshtri i dytë (vëllai), mban çekanin të ngritur lart, për të goditur daltën që gdhend drurin.
Foto 4
Aty ku është poshtëshënuar me vijë të kuqe, lexohet: Triballa Shqiptare.
Foto 5
Princi Arbëror që u bë Shenjtor.
Shën Gjon Vladimiri-kokëpreri (rrethuar nga 12 figura), punuar nga mjeshtri: Kostandin Shpataraku nga Shpati i Elbasanit.
SHËN GJON SHQIPTARI, LINDI, LUFTOI, U VRA, U VARROS DHE U SHENJTËRUA NË TOKËN SHQIPTARE.
ARMIQTË E KOMBIT SHQIPTAR U MUNDUAN TA PËRVETËSONIN. SERBËT E QUAJTËN IVAN, BULLGARËT E QUAJTËN JOVAN, PSEUDO-GREKËT E QUAJTËN JOAN, INJORANTËT SHQIPTARË E QUAJTËN SHINJON, POR NË OHRIN SHQIPTAR U ZBULUA PLLAKA KU SHKRUHEJ EMRI I SHENJTORIT: GJON.
NË RRETHINAT E KORÇËS ENDE ËSHTË EMRI I FSHATIT GJONOMADH=GJONI I MADH.
NËNA E SHËN GJONIT QUHEJ ANA OSE HANA, BIJË E FISIT FISNIK SHQIPTAR TRIBALLA=TRIBALDA, NGA E KISHTE PREJARDHJEN DHE BASHKËSHORTJA E GJON KASTRIOTIT, VOJSAVA.
KY SHENJT NË ATË TERRITOR QUHET ENDE, SHËN GJON DIBRANI I TREBISHTIT.
