Ylli i Davidit është simboli më identifikues i judaizmit.
Megjithatë, ndryshe nga të tjera gjëra, si menorah apo shofar, ylli nuk është një simbol unik i hebrenve. Përpara se të bëhej simbol hebre, ai u shfaq gjithashtu në Budizëm, Hinduizëm dhe Jainizëm.
Hinduizmi e ka përdorur yllin më gjatë. Për Hindutë, ai përfaqësonte Anahatan, chakra e katërt parësore, një pikë energjie e trupit.
Nuk dihet nëse këta simbole ndajnë një origjinë të përbashkët, apo janë bërë nga njerëz të ndryshëm në mënyrë të pavarur nga njëri-tjetri, për shkak të natyrës bazike të tij.
Ai është një hekzagram i thjeshtë, një formë ku trekëndësha barabrinjës ndërthuren dhe formojnë një yll me gjashtë cepa, me një hekzagon në mes.
Ndonëse përdorimi i tij nga populli hebre shkon pas shekuj të tërë në kohë, ai nuk u adoptua zyrtarisht si simbol deri në vitin 1897
