Thënie proverbiale nga Charles Bukowski:
Kaloja para dyqind vetave dhe nuk arrija të shikoja qoftë dhe një qenie njerëzore.
Problemi me këtë botë është se njerëzit inteligjent janë përplot dyshime, e budallenjtë përplot vetëbesim,
Filloni ta shpëtoni botën duke shpëtuar një njeri çdo herë; gjithçka tjetër është romantikë madhështore ose politikë.
Ka gjithmonë diçka që na i rrënon jetët tona. Gjithçka varet se cila prej tyre nga bie hise e para.
Ne të gjithë jemi pengje dhe jemi të gatshëm të merremi peng.
E tmerrshme nuk është vdekja, por jeta që disa jetojnë.
Duhet të vdesësh disa herë, para se të jetosh në të vërtetë.
