Në një studim të bërë nga një projekt gjerman i quajtur, “Der Spielzeugfreie Kindergarten” (çerdhja pa lodra) donte të shihte se çfarë do të ndodhte nëse do t’i hiqnin lodrat nga kopshtet.
Të gjitha lodrat nga klasat pjesëmarrëse u hoqën për 3 muaj.
Një nga mësueset e kopshtit, tha: “Në këta tre muaj ne u ofrojmë fëmijëve hapësirë dhe kohë për të njohur veten dhe për shkak se ata nuk drejtohen nga mësuesit apo lodrat, fëmijët duhet të gjejnë mënyra të reja për të kaluar ditën e tyre, në mënyrën e tyre individuale.” Qëllimi ishte të ushqehej vetëbesimi, imagjinata, kreativiteti, aftësitë për zgjidhjen e problemeve dhe socializimi i fëmijëve.
Ditët e tyre ishin të pastrukturuara qëllimisht për të shmangur që fëmijët të kalonin nga një aktivitet në tjetrin. Në vend të kësaj, ata ishin të lirë të bënin atë që donin. Çdo ditë bëhej një video e fëmijëve. Ditën e parë, ata u shfaqën të hutuar dhe të mërzitur ndërsa shikonin të shqetësuar rreth klasës së tyre të madhe bosh. Por, në ditën e dytë, fëmijët po luanin me karrige dhe batanije, duke bërë strofulla duke mbështjellë batanije mbi tavolina dhe duke i rënduar me këpucë.
Shumë shpejt ata filluan të vrapojnë nëpër dhomë, duke biseduar dhe duke qeshur të emocionuar. Në fund të muajit të tretë, ata ishin të përfshirë në lojëra të reja imagjinative, në gjendje të përqendroheshin më mirë dhe të komunikonin në mënyrë më efektive.
Në një studim tjetër, Kathy Sylva, Profesore e Psikologjisë Edukative, arriti në përfundimin pasi studioi mbi 3000 fëmijë të moshës 3-5 vjeç se “kur fëmijët kanë një numër të madh lodrash duket se ka një element shpërqendrimi dhe kur fëmijët janë të hutuar ata nuk mësojnë.”
