Rreth 16 për qind e njerëzve preken nga ajo që quhet hipokondria, që evidentohet nga mjekët si një shqetësim që disa individë kanë për shëndetin e tyre personal. Ata edhe pse nuk kanë ose mund të mos vuajnë nga një sëmundje e caktuar, vuajnë dhe stërmundojnë veten me idenë se janë sëmurë.
Për më tepër, disa simptoma që u shfaqen, u krijojnë shqetësim duke i ngatërruar me diçka të keqe apo serioze.
Kështu, disa sinjale që vijnë nga trupi, ata i ngatërrojnë me simptoma të patologjive specifike.
Simptomat janë kryesisht imagjinare (për shembull, të kesh një tumor në tru sepse vuan nga një dhimbje koke) dhe këta persona kanë vëmendje të vazhdueshme ndaj fizikut të tyre.
Për mjekët ky është një çrregullim mjaft i zakonshëm. Mbi 2 për qind e njerëzve që shkojnë te mjekët e përgjithshëm duke shprehur shqetësimet e tyre.
Ndërsa pjesa tjetër prej 14 për qind shpalosin hapur se janë të shqetësuar për shëndetin e tyre, edhe në mungesë të patologjive të dukshme. Ata jo vetëm “hanë veten me dhëmbë”, por edhe e demonstrojnë tek njerëz të afërt për ta.
Edhe pse konsiderohet si një çrregullim i vogël, hipokondria mund të ketë një ndikim negativ në jetën shoqërore dhe në sferën e punës.
Një pjesë e mirë e personave të prekur nga hipokondria bëjnë shpesh e më shpesh analiza dhe teste diagnostikuese edhe pa pasur nevojë për to.
Mjekët thonë se një në tre të prekur, me kalimin e kohës përmirësohet, por për pjesën tjetër kjo kthehet në diçka kronike që shkon deri në gjendje të fortë ankthi dhe më tej në depresion. Kjo çon në përdorimin e medikamenteve të ndryshme.
Për të trajtuar hipokondrinë, këshillohet që të bashkëbisedohet me një psikolog/e. Kurse teologët pohojnë se zgjidhja më e mirë është që këta njerëz të kenë besim të fortë te Zoti. /noa.al
