Al-Biruni, një studiues pers i shekullit 11, ishte i pari që përdori sekondat për të matur kohën, duke e ndarë ditën në orë, minuta dhe sekonda, por edhe në të tretat (një të gjashtëdhjetat) dhe të katërtat (një e gjashtëdhjeta e një të tretës).
Si e tillë, sekonda u përcaktua fillimisht si një e 86,400-a e një dite normale diellore. Me futjen e orave atomike ultra të sakta, shkencëtarët Louis Essen dhe Ulliam Markovitz e konvertuan sekondën në kohë atomike, duke përdorur frekuencën e rrezatimit të emetuar nga atomi caesium-133 si njësi matëse bazë. Kjo gjë vendosi matjen standarte të një sekonde, e miratuar zyrtarisht në vitin 1967 dhe që sot përdoret në të gjithë botën.
