Më 20 maj të vitit 1310 janë prodhuar këpucët e para për të dy këmbët, veças, të djathtë dhe të majtë. Deri atëherë, këpucët kanë qenë njësoj dhe njerëzit i kanë mbathur ato një ditë në këmbën e majtë e ditën tjetër në këmbën e djathtë, që të konsumoheshin të dyja njëherësh.
Mendohet se këpucët e para janë ato me lëkurë kafshe, që nga koha e akullnajave, kur njerëzit thjesht mbështillnin këmbët për t’i mbrojtur nga të ftohtit.
Sandalet e para mendohet të jenë përdorur në Lindjen e Mesme për mbrojtjen e tabanit të këmbëve nga rëra e nxehtë. Arkeologët kanë zbuluar këpucë që datojnë nga vitet 8000 p.e.s, në atë që tani quhet shteti Mizuri (SHBA). Në Evropë, këpucë të ngjashme me këpucët e sotme kanë qenë në modë nga shekulli XI deri XV.
Në shekullin 17-të këpucët janë prodhuar vetëm me ngjyrë të kuqe dhe lartësia e takave ka qenë e ndryshme, shpesh në varësi të shkallës shoqërore. Atletet e para janë prodhuar për herë të parë në Amerikë në vitin 1916. Ndërsa, çizmet e para për femra kanë qenë ato të projektuara për mbretëreshën britanike Viktoria në vitin 1840.
Në kohët biblike një sandale është dhuruar në shenjë zotimi. Në mesjetë një prind ia ka kaluar autoritetin e tij mbi vajzën burrit të saj në një ceremoni të dhënies së këpucës – ati i nuses ia ka dhënë dhëndrit këpucën dhe dhëndri ia ka dorëzuar nuses, e cila e ka mbajtur për të treguar se tani e tutje ajo i përkiste burrit.
Sot, në SHBA këpucë miniature ose reale lidhet në parakolpin e makinës së çiftit të sapomartuar, si kujtesë e ditëve kur një prind i dha dhëndrit një nga këpucët e vajzës së tij si simbol i ndërrimit të kujdestarit.
Në Kinë, një nga këpucë e nuses hidhet mbi çati për të siguruar lumturi për çiftin e sapomartuar.
Në Hungari dhëndëri ngre një dolli për nusen e tij, duke përdorur këpucën e saj në vend të gotës.
Një muze këpucësh ekziston në Toronto, Kanada, i vetmi muze i këpucëve në Amerikën e Veriut, ndoshta edhe në botë.
Muzeu përmban këpucë dhe sandale që përshkojnë një periudhë prej 4.500 vjetësh.
