Shkencëtarët kanë zbuluar se në një rajon gjeotermik të Tokës, kushtet mjedisore janë aq të ashpra sa nuk mund të mbajnë asnjë formë jete, pavarësisht nga hulumtimet e mëparshme që mund të kishin treguar ndryshe. Studimi mund të jetë i rëndësishëm për përcaktimin e kushteve kufizuese të jetës edhe aty ku ka ujë të lëngshëm. Është një nga mjediset më të ashpra në Tokë, përkatësisht rajoni gjeotermik i Dallolit, një rajon jashtëzakonisht i nxehtë, i kripur dhe acid.
Pellgjet shtrihen përgjatë një krateri vullkanik që ndodhet në Depresionin Danakil në Etiopi, ku temperaturat e ditës tejkalojnë 45 gradë Celsius edhe në dimër. Disa nga pellgjet e kripës me hiperacid kanë vlera jashtëzakonisht negative të pH. Pas një sërë testesh, studiuesit zbuluan se nuk ka jetë në pellgje, madje as mikroorganizma. Gjetjet u publikuan në revistën Nature Ecology & Evolution.
“Pas kryerjes së analizave në një numër shumë më të madh mostrash sesa në hulumtimet e mëparshme, ne ishim në gjendje të konfirmojmë se nuk ka jetë mikrobike në këto pellgje të nxehta, hiperacid dhe të kripur, as në liqenet e kripës ngjitur me magnez, të quajtur Zi dhe Liqenet e Verdha”, tha autori i studimit, Purificación López García, një biolog në Qendrën Kombëtare Franceze për Kërkime Shkencore.
Hulumtimet e mëtejshme tregojnë të kundërtën
Përkundrazi, në zonat e shkretëtirës dhe në kanionet e kripës rreth rajonit gjeotermik, ka jetë në formën e një shumëllojshmërie mikroorganizmash primitivë ndaj të cilëve mjedisi i kripur është miqësor. Era dhe vizitorët përhapin një shumëllojshmëri të gjerë të mikrobeve në pellgjet dhe liqenet e Depresionit Danakil, por ajo mbetet e pajetë, thonë shkencëtarët, të cilët arritën në këtë përfundim pas disa lloje testesh: sekuenca masive e shënuesve gjenetikë.
Për të identifikuar mikroorganizmat potencialë, kulturat mikrobike, citometria për zbulimin e qelizave individuale, analiza kimike e ujit të kripur, si dhe mikroskopi elektronik në kombinim me spektroskopinë me rreze X.
Ky vend duket i pabesueshëm pasi ne besojmë se planeti ynë përfaqëson jetën dhe evolucionin, dhe pa jetë, evolucioni nuk mund të ndodhë. Nëse López García është i saktë në kërkimin e tij, ne mund ta shikojmë planetin tonë nga një këndvështrim shumë i ndryshëm, një perspektivë më mizore që tregon anën e pafalshme të jetës dhe njerëzimit.
