Vëllazën të dashtun,
Antarë të B.K.I në Belgjikë,
Pikësëpari ju falenderoj me gjithë zemër për pjesmarrjen tuej dhe jam i lumtun qi ndodhem mes jush në Belgjikë për të mbajtë këtë fjalë. Detyra akademike qi nuk munden të shtyhen po më ndalojnë me plotësue dëshirin t`uej dhe t`emin, sidoqoftë më njehni shpirtnisht pranë jush sot.
Si nji ndër themeluesat e Bllokut dhe nji prej antarëve ma të vjetër me moshë më lejoni bashkë me përshndetjen t`eme urimtare, t`ju drejtoj disa fjalë të thjeshta mbi randësinë e kësaj mbledhjeje qi ka vështrime të shumta e të ndryshme.
Na Bllokistat jemi gjithnji në llogorin antikomunist, ashtu si ishim at` ditë qi u themelue para 25 vjetve Partia jonë.
Kurrrgja s`ka ndryshue në Shqipni, prandej kurrgja s`ka ndryshue as në drejtimet e synimet tona.
Tirania kuqalashe sot mshefet me marifetin ma të madh nën nji maskë përparimi dhe përpiqet mos me ia zbulue fytyrën e vet të vërtetë të huejve por në realitet ajo është mizore e antinjerëzore ashtu si e ka njoftë shumica prej jush kur trimnisht asaj i jeni kundërvu me armë në dorë.
Qëllimet e Bllokut jesin ato qi ishin.
Duem të japim, si e kemi dhanë der` sot, kontributin sa ma të zellshëm për çlirimin e vendit tonë, për kthimin e tij në hulli të traditave të shëndosha stërgjyshore, për përtërimjen e flakës vëllaznore në votrën e Atdheut, sot të shkretueme.
Na kemi vu` përherë Shqipnin` mbi Partin`. Kët` qëndrim mbajmë edhe sot. Dashunija e kulluet pa ambicje e interesa vetjake na shtyn me u shtri dorën të gjitha grupimeve antikomuniste të mërgatës për nji marrveshje qi ta harmonizojë veprimtarinë e tyne me ate tonën.
Qëllimi kryesuer i Bllokut asht nji Shqipni Shqiptare, e lirë në lulzim të përjetshëm të dokeve fisnike, natyrisht të këndelluna në frymën e kohnave të reja.
E dij se ju ushqeni po këto mendime e këto ndjesina. Ky asht ideali i juej qi keni shugurue me prova trimnije.
Sot, në kët` ditë, tue kujtue therorinat e gjakun e derdhun për liri e naltësim qytetnuer të Shqipnisë, ta çojmë mendjen te dëshmorët qi banë fli` jetën për ideale kombëtare dhe të përsërisim besën me vazhdue luftën kundra çdo armiku qi ato ideale i cënon.
Rrnoftë Shqipnia, Nanë e të gjithë atyne qi kanë gjak iliro-thrak ndër deje e qi flasin shqip!
Rrnoftë Blloku Kombtar Indipendent!
***
p.s. Profesor Ernest Koliqi, të cilin koha e njohu mjaft mirë por jo shqiptarët e Shqipërisë së sotme, është cilësuar (bashkë me shumë shqiptarë të tjerë siç është dhe atdhetari i mrekullueshëm Xhafer Deva) si “kuisling ose e thënë ndryshe kolaboracionist” nga regjimi i zi i komunizmit. Nëpërmjet kësaj fjale të tij të mbajtur në Belgjikë në vitin 1971 ndjehet fort arsyeja përse etiketoheshin me emërtime të tilla shqiptarët më atdhetarë e më të devotshëm për bashkim e prosperitet kombëtar.
Së shpejti do të sjell një analizë mbi shqiptarët e etiketuar si kolaboracionistë, mbi përpjekjet e idetë e tyre, punën e angazhimin e tyre për Shqipërinë deri ditën që mbyllën sytë.
Turpi për harresën e këtyre shqiptarëve të mëdhenj që nuk i vijnë më Shqipërisë mbetet i të gjithëve ne të sotmëve në botën shqiptare sepse duke mos ditur asgjë mbi të shkuarën përpos mashtrimeve të komunistëve e larove në shërbim të tyre deri sot, ne kemi minuar fatin e Shqipërisë dhe e kemi mbytur atë në injorancë me vjedhje, turpe e vëllavrasje deri sot.
Duke mos e njohur filozofinë e mendjeve më brilante që ka pasur ky vend ne kemi degraduar duke vënë në udhëheqje prej 76 vitesh antishqiptarë vrasës e hajdutë, imoralë e skandalozë sa është turp t`i përmendësh ndërsa ne i kemi vënë mbi kolltukë e vazhdojmë ende. Kjo është e pafalshme, tregon një miopi e injorancë shumë të thellë në shkallë shumë të gjerë shoqërore e kjo duhet të jetë këmbanë alarmi e tmerri për ne që po u shkatërrojmë të ardhmen fëmijëve tanë me duart tona.
Përgatiti për shtyp
Ervina Toptani
