Në Pranverë kur natyra fillon të lulzojë gjithandej, moti fillon të jetë më i ngrohtë fillon edhe koha e të mbjellurave. Në kohë Pranvere bujqit i’u lëshohen tokave të tyre për t’i punar dhe për të mbjellur perimet e ndryshme varësishtë nga rajoni se ku jetojnë, ku pastaj presin të i mbledhin në Verë dhe Vjeshtë.
Bujqësia si veprimtari ka rrënjë shumë të thella në historinë njerëzore, ku si e tillë edhe në popullin shqiptar, kjo veprimtari lujati një rol shumë të rëndësishëm në mënyrën e jetesës dhe kulturës shqiptare. Puna në ara dhe mbjellja e bimëve të ndryshme gjithmonë shoqërohej me veprime të ndryshme si rite imitative të ndërlidhura me natyrën dhe me këngë që populli i krijonte gjat kohës sa ishte duke punuar që puna të bëhej më e pa lodhshme dhe të shkontë mbarë.
Këtu kemi zgjedhur tri këngë popullore nga vende të ndryshme të tokave shqiptare të kënduara më parë. /InforCulture.info
FILLOI BIMA ME BIMUO
Filloi bima me bimuo,
Lypka shatin m’e punuo:
-Si n’mos ardhsh ti shat me muo,
Shoqet kanë me ma kaluo,
Puntor’t kanë me keshë me muo.
(Stjepoh, Triesh, Malësi e Podgoricës, 1980)
PUNA E MARË O LAVËTAR
Puna e marë,
-Puna e marë, o lavërtar!
Shka po mjell,
Shka po mjell o lavëtar?
-Të marë pac,
Të marë pac, o ti udhtar!
Unë po mjell,
Unë po mjell do grunë të bardh.
-Puna e marë,
Puna e marë, o ti korrtar!
Shka po korr,
Shka po korr, more korrtar?
-Të marë pac,
Të marë pac, o ti udhtar!
Unë po korri,
Unë po korri grunë të bardhë.
-Tungjatjeta,
Tungjatjeta, o shpijanik!
Jam i larg,
Jam i larg, o shpijanik.
-Eja bujmë,
Edja bujmë, o more mik,
Si n’shpi tande,
Si n’shpi tande, more mik.
(Shkup, 1973)
MA KADALE, O RENATAR!
-Ma kadalë,
O renatar,
Se hala
Silla s’u ardhë!
-Mshoi ma fort,
He teveqel,
Se smonicës
Gjaku s’i del!
(Vojnik, Drenicë)
(Këngët janë shkëputur nga ‘’Këngë të ndryshme popullore – Instituti Albanologjik i Prishtinës, Prishtië 1982) /inforculture.info
