Shumë prindër përdorin të bërtiturat si një metodë disiplinore kur janë të zemëruar me fëmijën e tyre ose të frustruar me sjelljen e fëmijës së tyre.
Mirëpo, siç sqarojnë psikologët, kjo është një mënyrë shumë e keqe edukate dhe si e tillë sjell vetëm pasoja negative që janë të dukshme tek fëmija, si në fëmijëri, ashtu edhe pasi ai të rritet.
Gjegjësisht, të bërtiturit është zakonisht një përgjigje impulsive ndaj veprimeve të fëmijës, zakonisht të shkaktuara nga befasia, tronditja, frika ose zemërimi momental. Prindërit shpesh bërtasin në mënyrë refleksive në situata të tilla pa menduar për pasojat, të cilat sipas psikologëve nuk janë asgjë tjetër veçse pozitive.
Hulumtimet tregojnë se efektet e dëmshme të të bërtiturave mund të krahasohen me llojet e tjera të abuzimit, dhe të bërtiturat e shpeshta në veçanti mund të dobësojnë lidhjen midis prindit dhe fëmijës, duke çuar në probleme të caktuara të lidhjes. Sipas psikologëve, kjo mund të ketë një ndikim të rëndësishëm në marrëdhëniet e fëmijës me njerëzit e tjerë më vonë në jetë.
Përveç kësaj, të bërtiturit ndaj një fëmije rezulton në vetëbesim të ulët. Gjegjësisht, kur përjeton sulme të shpeshta verbale, një fëmijë mund t’i përvetësojë këto mesazhe negative, duke çuar në ndjenjat e pavlefshmërisë, vetëvlerësimit të ulët dhe plagëve emocionale potencialisht të gjata që mund të ndikojnë në shëndetin e tyre mendor.
Fëmijët, prindërit e të cilëve shpesh u bërtasin, janë gjithashtu më të prirur për sjellje agresive. Domethënë, shumë prindër nuk janë as të vetëdijshëm se fëmija më vonë përsërit gjithçka që sheh me ta, qofshin miq apo njerëz të tjerë që takon. Hulumtimet kanë treguar gjithashtu se këta fëmijë kanë një rrezik më të lartë për të zhvilluar ankth dhe depresion më vonë në jetë.
