Aforizma nga ROBERT DE NIRO (1943)
Mua nuk më pëlqen të shikoj filmat e mi – më zë gjumi përnjëherësh.
Unë shkoj në Paris, unë shkoj në Londër, unë shkoj në Romë, dhe unë gjithmonë them, “Nuk ka vend si New Yorku. Ky është qyteti më emocionues në botë tani. Kështu është puna. E gjitha.”
Unë mendoj se Hollywoodi ka një sistem të klasës. Aktorët janë si të burgosur, por e vërteta është se ata janë duke administruar azilin.
Unë kurrë nuk kam qenë një nga ata aktorë që ka mbrojtur veten si një qenie njerëzore interesante. Unë e kisha vendosur më herët nëse duhej të isha një aktor apo një personalitet.
Është e rëndësishme të mos tregosh. Njerëzit nuk përpiqen për të treguar ndjenjat e tyre, ata përpiqen për t’i fshehur ato.
Një nga gjërat e aktrimit është se të lejon që të jetosh jetën e njerëzve të tjerë, pa pasur nevojë të paguash çmimin.
Talenti është në zgjedhje.
Ka një kombinim të caktuar të anarkisë dhe të disiplinës në mënyrën si unë punoj.
Nuk ka asgjë më ironike ose kontradiktore se sa vetë jeta.
Kur ju bëni një dramë, keni shpenzuar tërë ditën duke goditur një djalë për vdekje me një çekiç, apo me çfarë të keni. Ose ju duhet të bëni një pickim të fytyrës së dikujt. Ndërsa në një komedi, ju i bërtisni Billy Crystalit për një orë, dhe pastaj shkoni në shtëpi.
Njeriu mëson dy gjërat më të mëdha në jetë, kurrë mos jua ktheni shpinën miqve tuaj, dhe gjithmonë mbajeni mbyllur gojën.
Ju do të keni kohë për të pushuar kur të jeni të vdekur./Elida Buçpapaj
