Malësitë e Dibrës janë çatia e Shqipërisë dhe kulmojnë me Malin e Korabit. Mali ndahet mes Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut por maja e tij më e lartë kulmon në Shqipëri me 2764 metra. Korabi rrethohet nga parku kombëtar me të njëjtin emër dhe njihet për bimësi dhe faunë fantastike që nuk është dëmtuar nga fenomenet e zhvillimit urban. Parku rrethohet nga liqene alpine, hone mbresëlënëse të cilat mbështeten mbi vargmale që fshihen pas pemëve të harlisura. Pranë tyre frymojnë fshatra të vegjël me pak banorë.
Parku dhe mali vizitohen çdo vit nga mijëra vendas dhe të huaj. Dikush pëlqen të eksplorojë natyrën dhe përrenjtë e fshehur mes luginave, dikush është bërë gati për ngjitje, dikush tjetër vështrimin e ka ngulur në kreshtat e Korabit dhe është gati për sfidën e radhës në alpinizëm. Nuk mungojnë edhe ata qe thjesht shkëputen nga qytetet e mëdha me të vetmin qëllim, të takojnë natyrën dhe t’i dorëzohen asaj pa kushte. Parku është fillesa e turizmit malor dhe natyror.
Zona e malësive të Dibrës njihet për më shumë se 50 monumente natyre të cilat ruhen me fanatizëm nga banorët. Ngjitjet drejt Korabit nisin zakonisht nga Radomira, një fshat i vogël rrëzë malit. Pas tij përshkohen shtigje e lugina që disa herë lagen nga ujërat e Drinit të Zi. Zona ka infrastrukturë të përzier disa herë modeste, disa herë të mirë por ende banorët lokalë janë në sfidë për turizëm masiv.
Grupet e alpinistëve sfidojnë lartësitë që arrijnë retë dhe prezenca e tyre është e zakonshme tanimë për fshatarët e Korabit. Guidat lokale janë të përgatitura për të udhëhequr një udhëtim fantastik, rrethuar nga natyra e virgjër e paprekur nga dora e njeriut. /Traditat, Instagram /InforCulture.info
