Sipas traditës së emrit të sotëm
Tutin e fiton emrin në vitin 1396.Thuhet se dikur Mbretëresha Teutë gjatë rrugtimit të sajë do ndalonte në një kodër sipër qytetit prej nga edhe mori emrin qyteti i Teutës.
Dokumenti i parë i shkruar në lidhje me Tutin daton nga 28 mars 1396, si përgjigje me shkrim princit Dubrovnikas nga Gluhovic.
Prvi pisani dokument o Tutinu datira od 28. marta 1396. godine, kao pisani odgovor dubrovačkog kneza kadiji iz Gluhovice.
Tutin si një nga komunat e Sanxhakut, të vendosura në territorin e Serbisë jugperëndimore dhe kufijve me territoret e shtatë komunave tjera të Novi Pazarit, Sjenica, Zubin Potok dhe në lindje të Serbisë me Rozhajë, Berane dhe Bijelo Polje në Mal të Zi.
Dëshmia më e vjetër e zgjidhjes së këtij territori vijen nga Delimeđe se 3000 vjet më parë, në këtë zonë kanë jetuar dardanët.
Pas sulmeve të fiseve të ndryshme, dardanet u tërhoqën, u dëbuan, në luginën e lumit Rashkë, ku ata zhvilluan kulturën e tyre të veçantë, të angazhuar në blegtori dhe luftuan me maqedonasit dhe romakët.
Kur Perandoria Romake mori kontrollin ne këtë zonë në shekullin e dytë, territori i tanishëm i komunës Tutin u bë pjesë e provincës romake të Dardanisë dhe fisi ilir ishte Romanizuar.
Gjatë rrëzimit të Perandorisë Romake, ky territor u bë një kufi mes dy perandorive. Me invazionin e sllavëve në Ballkan, gjatë shek. VII, popullsia indigjene ikën në zonat malore që janë më pak të arritshme, por në fund do të vazhdojnë të jenë sllavonizuar në numër të madh.
Populli auktokton i cila me kalimin e kohës i ka rezistuar rezistencës së romanizimit dhe Sllavonizimit, krijuan vetë fenë e saj Bogumile e njohur si Kisha e Bosnjës, njëqind vjet para se turqit erdhën në territorin e Sanxhakut ky rajon ishte një pjesë e Bosnjës.
Sipas traditës qyteti është konsideruar Tutin emëruar pas mbretëreshës ilire Teuta, që banonin në kodrën pranë qytetit, dhe një tjetër traditë thotë se është emëruar pas ushtrisë së fuqishme të Husejin Bey Gradaščevića, më 1831, kalimi i tij provokoi ulërimë.
Prvi pisani dokument o Tutinu datira od 28. marta 1396. godine, kao pisani odgovor dubrovačkog kneza kadiji iz Gluhovice. Prema jednom predanju smatra se da je Tutin dobio ime po ilirskoj kraljici Teuti koja je stolovala na brdu u blizini grada, a drugo predanje kaže da je dobio naziv po silnoj vojsci Husejin-bega Gradaščevića, koja je 1831. svojim prolaskom izazvala tutnjavu.
Gazivode Lake (reservoir on the Ibar river) in village Ribariće, near Tutin (SW Serbia).
Iliri i Tračani“ , Dragoslav Srejović, „Gde se nalazila Srbija od VII-XII veka“, Relja Novaković, Istoriski institut Beograd
„Prestanak bogumilstva i islamizacija Bosne“ Aleksandar Solovjev Sarajevo 1949. godina
„Od tradicije do identiteta, Geneza nacionalnog pitanja Bošnjaka“ Muhamed Hađžijahić Sarajevo 1974.
Mali /Planina Mokra Gora
