Nga: Agron Islami
Njëri nga dijetarët e Prishtinës, Pir Muhammed Efendiu, në vitin 1559 i bëri një analizë librit të gramatikës së gjuhës arabe të autorit Ali bin Mesud, dhe veprën e tij e titulloi “Rahatü’l-kulûb”. Dy vjet më vonë, Ahmed Efendiu – po ashtu nga Prishtina – e kopjon (rishkruan) librin e autorit në fjalë, gjatë kohës sa ishte pjesë e ekspeditës ushtarake osmane kundër İranianeve në Mardin të Dijarbakrit (Turqi e sotme). Pas kthimit në vendlindje, në Prishtinë, Ahmed Efendiu e takon autorin e librit (Muhamed Efendiun) me ç’rast e kontrollojnë së bashku librin dhe vendosin t’ia dhurojnë bibliotekës së Xhamisë së Vogël në Prishtinë, ku njëherësh vunë kushtin e ndalesës. Pra, qëllimi ishte që libri të jetë pjesë e bibliotekës sa të jetë jeta …! Megjithatë, në kohën kur ushtria austriake pushtoi Kosovën (1689-1690), një pjesë e myslimanëve ikën në Serez, dhe bashkë me vete e kishin marrë edhe këtë libër. Pas një shekulli e gjysmë, respektivisht në vitin 1844, disa tregtarë nga Prishtina marrin informacion për librin në fjalë dhe sipas kushtit – amanetit të autorit – këta e rikthejnë në bibliotekën e Medresesë në Prishtinë.
Ky libër ruhet në Bibliotekën e Arkivit të Kosovës. /Telegrafi/
Nis punën projekti Beyond Epica në Antarktidë. Është pasues i misionit të parë Epica dhe…
Ngjyrat janë një pjesë thelbësore e botës tonë, të pranishme në gjithçka që na…
Mpirja është ndjenja kur vështirë se mund të ndjeni diçka në një pjesë të…
Çokollata, një nga ëmbëlsirat më të dashura në botë, ka një histori të gjatë…
Në ditët e sotme, kërkimi për ndihmë psikologjike është një hap i rëndësishëm për…
Alfred Bernhard Nobel ishte njeriu, vizioni dhe fondet e të cilit çuan në çmimet…