Për mos me u harru:
Duke ikur nëpër male të Qyqavicës, 5 mars 1998
Traktorë me fëmijë e gra, nga Prelloci, Dasheci, Krasaliqi, Qirezi, Likoshani, Mikushnica…, që iknin nga luftimet.
Nënëlokja me shami në kokë, ndjeheje sikur i kishte rënë qielli mbi kokë! Të vegjlit dhe gratë e reja, e shihnin si përgjegjëse për shpëtimin e tyre. Ajo duke qenë e pafuqishme të ishte e tillë, por duke mos u dhënë, lutej vet me vete dhe nuk e dinte se i degjohej pëshpërima e pandërprerë:…”O Zot, o Zot, o Zot, të lutem o Zot m’ i shpëto fëmijët dhe nuset! Nuk e kam hallin tim, por të kalamajve e nuseve. O Zot merrëm mua e shpëtoj ata! O Zot i madh, mos më ballafaqo me kaurrat”!
Drama e këtyre familjeve, në traktorë që lëvizte pa e dijtë se cila ishte rruga e shpëtimit, ende ma tmerron mendjen. Pamjet trishtuese të secilit personazh, në veçanti të fëmijëve veç e veç, të kësaj pamje edhe sot e kësaj dite janë trishtimi im!
FotoⒸIlaz Bylykbashi
BEQIR AJET SHEHU*/ Beteja e Lumës meriton vëmendjen e duhur nga historiografia jonë kombëtare, pasi ajo…
HALIL RAMA/ Vlerësimi i heronjve dhe dëshmorëve të atdheut, përveçse akt juridik dhe politik, është detyrimi…
Zotërit shqiptarë të shekullit të katërmbëdhjetë do të bëheshin antagonistët kryesorë në poemat epike serbe,…
Në Mars të vitit 1941, Musolini, la frontin e luftës italo-greke dhe nisi vizitën drejt…
Nis punën projekti Beyond Epica në Antarktidë. Është pasues i misionit të parë Epica dhe…
Ngjyrat janë një pjesë thelbësore e botës tonë, të pranishme në gjithçka që na…