O, Sa bukuri ka tufa – Poezi nga Naim Frashёri

Dua tё dal maj malit, tё shoh gjithё Arbёrinё,
vёllezёrit shqiptarё, qё venё nё pun’e vinё,
burrat trima me besё dhe shpirtmir’e punёtorё,
dhe fushatё gjithё lule e maletё me dёborё.
O! Sa bukuri ka tufa! Sa gaz bije bagёtia!
Vinё posi blet’e plotё! I bekoftё perёndia!
Nёpёr shesh’e nёr bregore janё pёrhapurё shqerrat,
e kecёrit nёpёr rripat dhe nё gjethet e nё ferrat,
sa me vrap e me gaz bredhin edhe lozin shoku me shok;
aty pёrhapen me nxit, aty mblidhenё prapё tok,
edhe prapё tufё-tufё pёrhapen duke bredhur,
duke ikur me vrap shumё, duke lojtur, duke hedhur.
Nxitojn’e s’lodhenё kurrё edhe, kur i merr uria,
secili futet nё tufё, suletё nё mёm’e tia.
Posa gjen mёmёn e dashur edhe me vrap i hyn nё gji,
rri nё gjunjё dhe zё sisёn e qumshtin e ёmbёl pi,
pa e ёma me mall’ shumё, ndo dhi qoftё a ndo dele,
Birr’e vetёm merr nё gji me gaz e me pёrkёdhele. /InforCulture.info