Një nga personalitetet e njohura të administratës shqiptare është Hil Mosi (1883-1933). Mësimet e para ai i mori në shkollën teknike italiane dhe në kolegjin e jezuitëve në Shkodër, për t`i vijuar më pas në Klagenfurt të Austrisë. Që në këtë periudhë ai do të angazhohet në Lëvizjen Kombëtare, duke dhënë një kontribut të rëndësishëm si publicist dhe organizator i klubeve studentore.
Në vitin 1908, Hila u kthye në Shkodër ku themeloi klubin “Gegnija” si përfaqësues i të cilit mori pjesë në Kongresin e Manastirit.
Bashkëpunimi i tij me personalitete të njohur si Dervish Hima bëri që gjatë viteve 1910-1911 ai të vendosej në Stamboll për të botuar gazetën “Shqiptari”.
Në vitet e pavarësisë ai do të jetë pjesëmarrës në disa ngjarje të rëndësishme, siç ishte Kongresi i Triestes i vitit 1913, i nxitur nga Austro-Hungaria.
Në vitin 1914, Hil Mosi do të kthehet në Shkodër ku do të zgjidhet kryetar i shoqërisë “Klubi Lidhja Kombëtare”. Në vitet 1914-1916 ai do të emërohet drejtor i policisë në Durrës e Shkodër. Në vitet 20-30 H.Mosi do të zgjidhet disa herë deputet, ministër i Arsimit, i Punëve Botore dhe prefekt.
Në detyrën e prefektit ai shërbeu disa herë në Korçë dhe një herë në Gjirokastër ku u shqua si drejtues i zoti duke vendosur norma të ngjashme me ato të qyteteve austriake. Kjo vihet re dhe nga rregullorja e parë e biçikletave në Shqipëri, të cilën ai e hartoi kur ishte prefekt i Korçës.
Sipas një shkrese që i dërgonte Ministrisë së Brendshme më 15 janar 1926, ai e vinte në dijeni këtë dikaster se për shkak të disa incidenteve të vogla që kishin ndodhur në qytetin e Korçës nga biçiklistë të pastërvitur mirë, e kishte parë të arsyeshme të miratonte një rregullore.
Sipas saj, çdo biçikletë duhej protokolluar në Bashki me një numër i cili do të vendosej prapa saj; ajo duhej të ishte e pajisur me bori, për të sinjalizuar këmbësorët; të kishte një llambë për tu ndezur në mbrëmje ose kur kishte mjegull. Biçikletat nuk duheshin përdorur kur kishte fëmijë, në raste tubimesh ose festash; ata që nuk kishin fituar aftësitë e nevojshme, nuk duhej ta përdornin biçikletën në qytet; ndërsa për fillestarët kërkohej që ta mësonin në periferi. Shkelja e kësaj rregulloreje parashikonte gjoba dhe masa të tjera administrative.
Rregullore dhe procedura të tjera të ngjashme për mbarëvajtjen e përdoruesve të biçikletave në kryeqytet do të përpilohen edhe në vitet në vazhdim. Por e para mbetet ajo e Hil Mosit në vitin 1926
Zana Islami/ Trungu&InforCulture.info Vetevrasja është një temë tepër e ndjeshme dhe komplekse që prek…
BEQIR AJET SHEHU*/ Beteja e Lumës meriton vëmendjen e duhur nga historiografia jonë kombëtare, pasi ajo…
HALIL RAMA/ Vlerësimi i heronjve dhe dëshmorëve të atdheut, përveçse akt juridik dhe politik, është detyrimi…
Zotërit shqiptarë të shekullit të katërmbëdhjetë do të bëheshin antagonistët kryesorë në poemat epike serbe,…
Në Mars të vitit 1941, Musolini, la frontin e luftës italo-greke dhe nisi vizitën drejt…
Nis punën projekti Beyond Epica në Antarktidë. Është pasues i misionit të parë Epica dhe…