Gurra popullore/ “Është aq mjegull, sa nuk dimë ku godasim”

Dine Hoxha, filozof popullor dhe patriot dibran ka një mori bëmash patriotike, por edhe shprehje frazeologjike shumë të mençme.
Para shumë vitesh, kam dëgjuar historinë, që po rrëfej…
Dine në pritje për të takuar Mbretin Zog mbas një mosmarrëveshje midis tyre.
Ulur në paradhomën e zyrës mbretërore priste çastin e takimit.
Mbreti e vononte për ta nervozuar dhe për t’i dëshmuar se ku ishte autoriteti.
Dine ruante qetësinë, por herë mbas here hidhte sytë nga qosteku(sahati, ora) i artë.
Mbas pak kohe Zogu u shfaq te dera.
Tunjaqeta or Dine Hoxha !
Njaqeta Ahmet Bej !
U futën në zyrë
Teksa shtrënguan duart, Mbreti i drejtohet:
Jam Naltmadhnia unë, or Dine !
Dinia gati përgjigjen, po më njeh veç për Dine, për Ahmet Bej të njoh.
Zogu vazhdon në mënyrën e tij…
Dëgjo Dine, duhet ta kemi të qartë, se edhe natyra ka krijuar këneta, fusha, kodra, por ka edhe male duke nënkuptuar veten.
E pra, secili duhet të dijë, ku e ka vendin.
Duhet kujdeess Dinee !
Eh mor Ahmet Bej, e ngau bisedën Dine, është aq mjegull, sa rrafsh duken të gjitha, nuk dallohen majat nga fushat.
Etc, etc…