Pas përfundimit të grevës së minatorëve të Trepçës në shkurt 1989, minatorët vazhduan të mbajnë greva të tjera brenda minierës

Më 27 tetor 1989 u mbajt greva e urisë për të shprehur mospajtim rreth arrestimit të minatorëve, drejtorit të minierës me flotacion të Stantërgut dhe drejtuesit të Kombinatit Trepça.

Në grevën katër-ditore në horizontin e tetë morën pjesë mbi gjashtëdhjetë minatorë. Kjo grevë u mbajt në kushtë të vështira, në errësirë, pa ajër të mjaftueshëm dhe kujdes mjekësor.

Në intervistën e tij të historisë gojore, Ramadan Gjeloshi përshkruan:

“62 minatorë metëm, të koçitë. Kur jom shku kom gjetë ni killë, ni tegëll, tegëll p’e din kësi të xhamit, kryp edhe ni tegëll sheqer edhe u gëzum kur i gjetëm ata. Erdhëm përpjetë thomë, ‘Djem gjetëm, qishtu qishtu’. ‘Qitma mu ma shumë, qitma mu ma shumë krypën’ . Po qata na ka majt, krypa na ka majt neve aty, se u ligën gjinja, pa hongër pa pi, terr, ujë jo.”

Fotografia është nga libri “555 …: kronikë (1981 – 1995)”, f. 64, nga Ilaz Bylykbashi, 1996. /oralhistorykosovo