Moikom Zeqo për Dritero Agollin: Disa kanë humbur Moralin, fytyrën, emrin e tyre – ndërsa Driteroi është liriku i tokës dhe demoni i fjalës

“ Dritëro Agolli është sot nga ata të paktë intelektualë të shquar të kombit, që nuk ju shmang provës.

Ai nuk bëri pozën e eremitit.

Pati respekt për sytë e tij për të mos u paraqitur si i verbër,

për veshët e tij pêr të mos u paraqitur si i shurdhët.

Mendjen dhe ndërgjegjen e ballafaqoi me realitetin.

Arriti ta sendërtojë këtë realitet në art.

Nuk u tut nga kërcënimet dhe fyerjet e përbindshme .

Diti të kuptojë , se, kur ndryshohet shoqëria, duhet të ndryshojë edhe vetë ai,

por deri në atë masë sa të jetë në logjikën e së ardhmes,

duke hedhur tutje kultet dhe krimet totemike të së kaluarës, në mënyrë që të mos shfytyrizohet, të mos humbasë identitetin.

Ka shumë të ashtuquajtur intelektualë që nuk i rezistuan provës së kohës.

Kanë humbur vetveten, kanë humbur moralin, fytyrën , madje dhe emrin e tyre .

S’kanë identitet!

Nga kjo pikëpamje të bësh art do të thotë të kesh në vetvete heroizëm moral.

Dritëro Agolli , me krijimet e tij poetike të viteve të fundit jo vetëm ka bërë art , por ka dëshmuar një rritje të re të padiskutueshme , të veçantë , të personalitetit krijues.

Moraliteti i artit është në thelbin e vetë artit .”

Moikom Zeqo “ Liriku i tokës, Demoni i fjalës” /voal.ch