”Qindro” – Poezi nga Esat Mekuli. /InforCulture.info
Rr’xoju qiell, i randë si tunxhi, mbi supet tanë të shtypun,
mbi krenat tona robnije e ûje përulë;
hapu, moj tokë e zezë, nën kambët dathë tonat –
përpij këto qenie që porezi* dhe gurbeti i shkatërroi
dhe kërbaçi i xhandarit që me shikim anmiku tmerron
dhe ciatja e fëmisë së mjerë që pa bukë ankon…
Rr’xoju qiell, i randë si tunxhi! Hapu, moj tok’e ngrime –
Kjo jetë s’na duhet gja, të shtypun në robni:
se emnin që patëm s’e kemi, as tokën rimë me djersë,
as bjeshkët flladitëse me pisha shekullore
ku gjaksorët tash ndër prita përgjojnë,
ku ofshamat tona – heu! – ernat e malit i çojnë…
Por – jo! Jo, o vllazën – zullumi kputet prej s’trashi –
gjaksorit kungulli gjithmonë s’i shkon mbi ujë!
Ta dini – hekrat e robnisë dhe mjerimit shpejt kanë
m’u kuptë
e mbi rrenimet e s’vjetrës, krahas me popujt tjerë,
jeta e re do të fillojë …
Vajtimin lene! N’luftë! Përpara! Bini!
Qe – miliona t’shtypun të botës përbri i kini.
Esad Mekuli
(1936) /inforculture.info
Harta e vitit 476 ,sikur që shihet aty në vendin ku edhe kam nënvizuar…
Ky studim nuk po ribotohet me qëllim të demaskimit apo demonizmit të arritjes së…
Këto gjetje bazohen në analizat e lashta të ADN-së, të cilat tregojnë se shqiptarët…
Këtë vit kemi pasur pak më shumë arsye të jemi të lumtur. Gjërat në…
Portali “Telegrafi” ka risjellë shkrimin e akademikut Fehmi Agani (1932-1999), të botuar në maj…
Gjon Françesk Albani, siç u thirr në Pagëzim, lindi më 23 korrik 1649 në…