Studimi/Shkencëtarët më në fund zgjidhin misterin e duhanpirësve afatgjatë

Midis njerëzve që pinë duhan, por që nuk kanë kurrë kancer në mushkëri, shkencëtarët kanë gjetur një avantazh të qenësishëm.

Duhanpirja është faktori numër një i rrezikut për kancerin e mushkërive dhe produktet e duhanit shkaktojnë deri në 90 përqind të vdekjeve nga kanceri i mushkërive vetëm në Shtetet e Bashkuara.

Pa dyshim, mënyra më e sigurt për t’u mbrojtur nga kanceri i mushkërive është shmangia e pirjes së duhanit, dhe megjithatë, në të njëjtën kohë, është gjithashtu e vërtetë se jo të gjithë duhanpirësit gjatë gjithë jetës janë të dënuar të zhvillojnë kancer të mushkërive. Në fakt, shumica dërrmuese për fat nuk e zhvillon atë. Shkencëtarët kanë pyetur prej kohësh pse, dhe një studim i ri mbështet idenë se gjenetika ka luajtur një rol në këtë.

Midis njerëzve që pinë duhan, por nuk zhvillojnë kurrë kancer në mushkëri, shkencëtarët kanë gjetur një avantazh të qenësishëm. Duket më pak e mundshme që qelizat që rreshtojnë mushkëritë e tyre të ndryshojnë me kalimin e kohës. Rezultatet e një studimi të ri të publikuar në revistën shkencore Nature sugjerojnë se gjenet e riparimit të ADN-së janë më aktive te disa individë, të cilët mund t’i mbrojnë kundër kancerit, edhe kur cigaret pihen rregullisht.

Në studim u përdorën profile gjenetike të marra nga bronket (bronchus) e 14 jo-duhanpirësve dhe 19 duhanpirësve të lehtë, të moderuar dhe të rëndë. Qelizat sipërfaqësore të mbledhura nga mushkëritë e pjesëmarrësve u renditën individualisht për t’i matur mutacionet në gjenomet e tyre.

Lexo më shumë Shkencëtarët amerikanë e lidhin shpërthimin e Hepatitit A me luleshtrydhet
Këto qeliza të mushkërive mbijetojnë për vite, madje edhe dekada, dhe për këtë arsye mund të grumbullojnë mutacione me moshën dhe duhanin. Nga të gjitha llojet e qelizave të mushkërive, ato janë ndër më të mundshmet për t’u bërë kanceroze, shpjegon epidemiologu dhe pulmonologu Simon Spivack nga Shkolla e Mjekësisë Albert Einstein.

Sipas autorëve të studimit, rezultatet e tij “tregojnë pa mëdyshje” se mutacionet në mushkëritë e njeriut rriten me moshën natyrale dhe tek duhanpirësit dëmtimi i ADN-së është edhe më i rëndësishëm. Tymi i duhanit ka qenë prej kohësh i lidhur me shkaktimin e dëmtimit të ADN-së në mushkëri, por një studim i ri zbuloi se jo të gjithë duhanpirësit janë në rrezik të barabartë për t’u prekur nga kanceri i mushkërive.

Ndërkohë që sasia e cigareve që dikush pi duhan është lidhur me një rritje të shkallës së mutacioneve qelizore, pas afërsisht 23 vjetësh të pirjes së duhanit një paketë në ditë, ky rrezik arrin kulmin.

Duhanpirësit më të mëdhenj nuk e kishin ngarkesën më të lartë të mutacionit. Të dhënat tona sugjerojnë se këta individë mund të kenë mbijetuar kaq gjatë pavarësisht nga pirja e madhe e duhanit, sepse ata ishin në gjendje të shtypnin akumulimin e mëtejshëm të mutacioneve. Ky barazim i mutacioneve mund të rezultojë nga këta njerëz që kanë sisteme shumë për ta riparuar dëmtimin e ADN-së ose për ta detoksifikuar tymin e cigares, thotë Spivack.

Lexo më shumë Shkencëtarët amerikanë e lidhin shpërthimin e Hepatitit A me luleshtrydhet
Advertisement
Rezultatet e studimit mund të ndihmojnë në shpjegimin pse 80 deri në 90 për qind e duhanpirësve gjatë gjithë jetës nuk sëmuren kurrë nga kanceri i mushkërive. Mund të ndihmojë gjithashtu të shpjegojë pse disa njerëz që nuk pinë duhan zhvillojnë tumore. Ndërsa tymi toksik i duhanit duket se shkakton mutacione shtesë të qelizave në mushkëri, nëse këto mutacione zhvillohen në tumore varet nga ajo se sa mirë trupi mund ta riparojë ADN-në ose ta zvogëlojë dëmtimin e ADN-së.

Gjenet e përfshira në riparimin e ADN-së mund të trashëgohen ose të fitohen, dhe heshtja e gjeneve të riparimit është lidhur me zhvillimin e tumorit në kërkimet e mëparshme. Gjenet, megjithatë, nuk janë faktorët e vetëm që ndikojnë në rrezikun e kancerit të një personi. Faktorët mjedisorë, të tillë si dieta, mund të ndikojnë gjithashtu në lëndët ushqyese në trup që ndikojnë në zhvillimin e tumorit.

Ajo që e bën trupin e një individi më të mirë në riparimin e ADN-së është ende një çështje debati dhe ndoshta e ndërlikuar, por gjetjet e reja sugjerojnë se ky proces është i lidhur ngushtë me zhvillimin e kancerit të mushkërive.

“Tani duam të zhvillojmë teste të reja që mund ta masin aftësinë e dikujt për ta riparuar ADN-në ose për ta detoksifikuar, të cilat mund të ofrojnë një mënyrë të re për ta vlerësuar rrezikun e dikujt për kancer të mushkërive, thotë gjenetisti Jan Vijg.